Efes Pilsen One Love Festival bu yıl 2-3 Temmuz’da yine Santralistanbul’daydı. 2 Temmuz Cumartesi günü festivale gitmeden Taksim’de iki sergi gezmem gerekiyordu. Arter’de ‘Beni Bağrına Bas’ ve Borusan’da ‘Madde Işık II’. İkisi de birbirinden başarılı, konuyu dağıtmadan hemen görmenizi salık veriyorum.
One Love’ın ilk günü 17:00 civarı sahnede olacak Büyük Ev Ablukada’ya yetişmeyi çok istedim ama olmadı, sonrada öğrendim ki nedense pek iyi değilmiş performansları. AKM’nin önündeki servise bindikten kısa süre sonra Santralistanbul’daydım. Basın masasına uğrayıp bilekliğimi ve kuponlarımı aldıktan sonra basın çadırına uğradım. Ben girdiğimde Nneka sahnedeydi, merak ediyordum fakat sıcaktan ancak çadırdan dinleyebildim.
Bir süre işten arkadaşlarımla görüştüm. Daha sonra Aktüel’den çalışma arkadaşım –şimdi bianet’te- Ekin, Efes Pilsen’den Zümre, Vatan’dan Eda ile yemek yemeye gittik. Yufkaa One Love’da stant açmıştı. (Maslak’ta da birkaç kere gitmişliğimiz var) Yemeklerimizi yedikten sonra biraz gezindik. Geçtiğimiz yıla göre daha kalabalıktı.
Basın çadırı iyi ki var!
Happy Mondays çılgını Eda ve işten arkadaşlarla Happy Mondays dinledik. Bayıldığımı söyleyemeyeceğim ama fena değillerdi. Konserden hemen sonra yine basın çadırındaydık. Bu sene basın çadırı o kadar kalabalıktı ki, ‘basın bu yıl eğlenmeye gelmiş’ dedikoduları bile yaptık. Bir ara 20 dakikaya yakın tuvalet sırası bekledik. Bu sorun çözülür mü bilmiyorum ama iyileştirilebilir bence.
21:30 gibi Manic Street Preachers çıktığında herkes sahneye koşmaya başladı. Evet biz de biraz yaklaştık ama görmek ne mümkün! Bundan sonra festivale giderken rahat bir topukluyla gitmek farz oldu. Türk toplumunun boyu geçtiğimiz yıla göre 5 santim artmış gibi geldi bana.
Baktım kalabalıktan dolayı MSP’den sevk alamıyorum, kalktım Dolu Dolu Müzik sahnesine Model’i dinlemeye gittim. (O arada One Like bilekliğimi almak aklıma geldi, aktivasyon da yaptırdım hemen) Model’i ilk Marka Konferansı’nda keşfetmiştim 2009’da. Geçtiğimiz yıl yine küçük sahnede gündüz sahne alıyorlardı. Bu yıl MSP ile karşılıklıydı, seneye de iddia ediyorum ana sahnede olacaklar. Fatma, bence son yılların en iyi sesi ve geleceği de çoook parlak! Değmesin Ellerimiz performansı çok iyiydi, videoyu aşağıda izleyebilirsiniz.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=s3fprvBGeaw]
ONE LOVE 2. GÜN
Yine AKM’nin önünden (AKM önünde derken içim cız ediyor..) Santralistanbul servisine bindim. Alana vardığımda bilekliğimi almak için basın masasına gittim ve sonunda Excel İletişim’den Nihan’la tanıştık. Yenimedyaduzeni.com için One Like bileklikleriyle ilgili bir haber yapmıştım, o vesileyle konuşmuştuk. (Hatta festival sonrası bir haber daha yaptım, onu da buradan okuyabilirsiniz.) O gün baya eğlendik, tuvalet sırası ve basın çadırında güzel vakit geçirdik. Festivalin ikinci günü yani pazar günü bir öncekinin üç katı filandı. Buluşmak istediğim arkadaşlarımı artık basın çadırına çağırmaya başladım, öteki türlü buluşmak biraz zordu.
Pazar günü festivale vardığımda Cake yeni başlamıştı. Never There isimli şarkısında gençken (!) az dans etmemiştik. Yalnız sahnede biraz enerjileri düşüktü sanki. Bana göre ses sisteminde de bir sorun vardı. Never There çaldığında şarkıyı duyabilmek için çaba sarf etmek gerekiyordu. Tam beklediğim gibi çıkmadı anlayacağınız… Aşağıda videosu var, bir de siz bakın.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=LfrHm58IxjA]
Arada karın doyurduk. Sonra Editors sahnedeydi. Performans gayet iyiydi fakat kalabalıktan ben yine bir şey anlamadım ve basın çadırında sohbet ede ede dinledim. Festivallerin en iyi tarafı da uzun zamandır görüşemediğiniz arkadaşlarınızla sizi kavuşturuyor olması. Touch İstanbul’dan canım arkadaşım Zeynep, pazar günü oğlu Bora’yı da getirdiği için uzun bir süre onu sevdim. Şimdi hepimiz burada maşallah diyoruz, çünkü böyle bir bebek yok!
En son efsane isim Suede sahnedeydi, bir parça kalabalığın arasına girerek dinledim, çok iyilerdi. Bu sene sevdiğim diğer isimleri de diğer sahneye koydukları için onları da es geçmedim ve Dolu Dolu Müzik sahnesindeki Onur Bumbum’a koştum. Eda, Sinem ve ben Bumbum’la eğlendik. Yalnız neredeyse 5-6 ay Bumbum’la yaşamama rağmen şarkılarını konserinde farklı versiyonlarda çaldığı için tanımakta zorlandım. Bunu bir daha yapmasın bence.
Sonra tekrar basın çadırına uğradığımızda Zümre ve Nihan ertesi gün basına gönderilecek bülteni yazıyorlardı. Bir cümle de ben kattım bültene.
Sonrası malum, hazırlandık ve eve dönme vakti..
Bu yıl biraz halsiz olmamdan ötürü hareketsiz fakat bol sohbetli bir One Love oldu, çok da güzel oldu.
Emeği geçenlere teşekkürler. İki isteğim var, seneye daha büyük bir alan bulalım elbirliğiyle. Bir de basın çadırına bir tane de olsa bir tuvalet koyun, ne olur.