Hızlı arama

Haber
kategorisi için arşiv

26 Ocak 2014

Robinson Crusoe için; kitap al, kitabevini yaşat!

Haber, Kitap Yanıt yok

1994 yılında İstiklal Caddesi’nde “Duvarlar boyunca kitap” sözüyle yola çıkan ve okurun içinde bulunmaktan mutluluk duyduğu kitabevi Robinson Crusoe 389, yaşamaya devam edebilmek için okuru RobKart alarak destek olmaya çağırıyor. Kitabevi, “RobKart kullanarak, sadece kitap değil bir kültür varlığının geleceğini de korumanız altına gireceğini hatırlatmak isteriz. RobKart’ınızı almak için ziyaretiniz, şimdi her zamankinden daha kıymetli” diyor. DEVAMINI OKU

24 Mart 2013

Oyunu bırak, sokağa çık

Haber, Tiyatro Yanıt yok

Tiyatro Boğaziçi’nin yeni oyunu, bir baba-oğulun aynı evdeki küslüğünü ince ince anlatıyor. Çocukken oynanan oyunların yerini şimdi bir başka şeyler alıyor…
Bazı oyunlar vardır, büyük laflar etmez ama sizi etkisi altına almaya yeter. Biz Küçükken Babamla Oyunlar Oynardık da, işte böyle bir oyun. Bu tesirin en büyük nedeni; Franz Kafka, Orhan Pamuk, Shakespeare ve Oğuz Atay gibi ustaların cümlelerine yer verilmesi. Fakat tam bu noktada oyun yazarı Can Merdan Doğan’ı da es geçmemek lazım. O da, bu alıntıları su gibi akan metnine gayet iyi yerleştirmiş. 

Sahne, evin oğlu 43 yaşındaki Kemal Bey’in (Cüneyt Yalaz), ayna karşısında bir yandan makyaj yaparken bir yandan da babalarla ilgili kestiği ahkamlarla açılır. Kemal Bey, tüm babalardan bahsederken aslında kendi babasını kasteder. Yazar, şair ya da oyuncu olmayı çok isteyen Kemal, bunların hiçbirini becerememiştir. Babası Hamdi Bey (Metin Göksel), tiyatroya çok meraklıdır. Küçüklüğünde oğlunu çok götürmüşlüğü vardır. Evin emektarı, küçük yaştan beri onlarla yaşayan Mürüvvet Hanım (Ayşe Selen), en az ev sakinleri kadar derin bir insandır fakat sınıfsal konumundan ötürü, düşünceleri pek ciddiye alınmaz. Yine de sıra evde birlikte oyun oynamaya geldiğinde, aradaki mesafe yok olur.
Tatlı tatlı didişen üç kişinin yaşadığı evde, Kemal Bey sürekli Shakespeare okur, oyun yazmaya çalışır ama en çok babasıyla kuramadığı iletişimini düşünür. Annesinin ölümünden babasını sorumlu tutar ve geçmişte oynadıkları oyunların da hatırına babasından, “bir oyunla” hesap sormaya karar verir. Oyuna, sahne aralarında sesini dinlediğimiz kişiler de eşlik eder. Tiyatrocu kadın Gülriz Sururi’nin sesinden, büyük aşkı anlatır bize.  Münire Hanım’ı Ayten Uncuoğlu ve Nefise Hanım’ı da Ayşan Sönmez seslendirir.
Biz Küçükken Babamla Oyunlar Oynardık oyununun bir başka güzel yanı, Redd grubu üyelerinden Berke ve İlke Hatipoğlu’nun oyunun müziklerini yapmış olmaları. İlk kez bir oyun müziği yapan ikili, bu hissi şöyle anlatıyor: “Provalar sırasında yaptığımız müziğin oyuncunun oynayış biçimini değiştirdiğini görmek ilginçti. Sinemada önünüze bitmiş bir iş gelir oysa tiyatroda beraber sahnede bitiriyorsunuz işi. Prömiyerde izlerken müziklerin girip çıktığı kısımlarda oturduğumuz yerde bir oyuncu gibi heyecanlandık.”
Oyunu etkileyici kılan detaylardan biri olan dekor ve kostüm ise, Naz Erayda’ya; ışık tasarımı Levent Soy’a; sade ve net afiş tasarımı ise Aydan Çelik’e ait. Maya Cüneyt Türel Sahnesi’nde oynayan oyunun yönetmeni, Hamdi Bey rolündeki Metin Göksel. Tiyatro Boğaziçi’ni bu nedenle bir kez daha kutlamak gerek. Sadece metne ya da oyunculuklara güvenip diğer detayları gözardı etmedikleri için.
Oyun sonunda, baba oğluna bir mektup yazar ve artık sokağa çıkması gerektiğini söyleyerek, oyunun en vurucu cümlesini sarf eder: Adil bir dünya yoktur, zaten adil bir dünyada babaya ihtiyaç da yoktur
www.bgst.com
www.mayasahnesi.com
Bu yazı Vogue Mart 2013 sayısında yayınlanmıştır.
24 Mart 2013

Cirque Du Soleil’den, Jackson için “Ölümsüz” tur!

Haber, Müzik Yanıt yok

Michael Jackson için bir şeyler yazmak her zaman zor oldu, olacak da. Vogue Mart için Cirque Du Soleil’in MJ için yapacağı gösteriyle ilgili sadece videoları izleyerek bir yazı yazmaya çalışmıştım. Gösteriyi 17 Mart’ta izledim. Canlı canlı izlemeden de yazımda ‘büyü’ kelimesini kullanmışım. MJ iyi ki buralardan geçti, bize o müthiş şarkıları ve dansını bıraktı.

Michael Jackson’ı yaşatmak, şarkılarını ve dansını nice nesillere aktarmak için etkinlikler gerçekleştiriliyor. Bu etkinliklerden biri de dünyanın en önemli dans topluluklarından Cirque Du Soleil ile hayata geçiyor. Grup, Michael Jackson The Immortal World Tour kapsamında beş şovla Türkiye’de olacak.

Ünlü sahne sanatları yönetmeni Jamie King tarafından senaryolaştırılan ve yönetilen heyecan dolu bu şov, Michael Jackson’ı anmak için ve o eskimeyen şarkıları dev bir kadroyla izlemek büyüleyici olacak. Cirque Du Soleil, 2012’de başladığı dünya turnesi kapsamında 11 ülke, 2 kıta gezerek toplamda 241 şova imza attı. 174 kişiden oluşan ekip şimdiye kadar 1.7 milyon kişiye bu gösteriyi ulaştırdı ve bu turnenin 19. ülkesi ve 97. şehri olarak İstanbul’u seçtiler.
Ekipman ve sahne tasarımcısı aynı zamanda THIS IS IT turnesinde de aynı görevi üstlenen Micheal Curry, bu şovdaki hikaye tasarımı için sahne ve aksesuarlar tasarladı. Örneğin, büyük bir hikaye kitabı ve Michael’ın kendisiyle özdeşleşmiş eldiven ve ayakkabıları çevik dansçılar tarafından sahnede önemli bir aksesuar haline geliyor. Curry’nin esas amacı seyircilerin hatıralarını canlandırmak olduğu için sahnedeki aksesuarlar her zaman şarkılarla bağlantılı veya hikayeyi destekleyen amaçta kullanıldı.

Michael Jackson’ı, dünyanın en büyük gösteri topluluğunun görkemli şovuyla anacak olmak büyük şans! “Ölümsüz” gösterisi 15, 16 ve 17 Mart’ta Pozitif Live organizasyonuyla Ülker Sports Arena’da gerçekleşecek.


Bu yazı Vogue Türkiye Mart 2013 sayısında yayınlanmıştır.
24 Mart 2013

İnsanlık sınavda

Haber, Tiyatro Yanıt yok

6 Üstü Oyun projesinin ilk oyunu “Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi”, Ebru Nihan Celkan’ın kaleminden çıkma. Sahnede tek kişilik dev oyunuyla Sumru Yavrucuk’u izliyoruz.

Altıdan Sonra Yapım’ın “6 Üstü Oyun” isimli projesi geçtiğimiz aralık ayında başladı. Yiğit Sertdemir’in sanat yönetmenliğinde hazırlanan projenin teması ‘Bugün’. Projenin ilk oyunu ise “Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi”. Bir transı canlandırdığı tek kişilik rolüyle, Sumru Yavrucuk sezonun en iddialı işlerinden birine imza atıyor.
Oyun, cesur ve sıra dışı bir oyun. Ebru Nihan Celkan, bu coğrafyadaki binlerce sıkıntıdan herhangi birine dokunmayı düstur edinmiş bir oyun yazarı. Şimdi de, bir transeksüelin hayatında buluyoruz kendimizi. Yine bir Umut’un hayatına konuk oluyoruz. Celkan’ın önceki oyunları; Tetikçi’de de bir Umut vardı, Nerde Kalmıştık’ta da. Bu oyunun da bir umudu var. Her gün bir trans bireyin öldürülmesine gönderme yapan oyun yazarı Celkan, “kimsenin ölmediği” bir günün hayalini taşıyarak yazmış oyunu. Kimsenin ölmediği bir günün ertesinde olan, bir gün içinde geçen ama aslında çok uzun bir yolculuk hissi veren bir oyun bu.
Umut, 40’lı yaşlarda bir trans birey. Ailesiyle, çevresiyle, arkadaşlarıyla yaşadıklarını hüznün dibine vurmak üzereyken keskin bir virajla “boşvermişliğe” dönüştüren bir karakter. Umut’un, bir pavyon odasına benzeyen evine konuk oluyoruz. Etrafı ışıklarla çevrili bir assolist aynası, binbir rengin hakim olduğu dekor, tüyler, ayakkabılar, kıyafetler… Bir paravan var, onun arkasına geçip üstünü değiştiriyor, akşama hazırlanıyor Umut.
Kendini farklı hissetmeye başladığı anları anlatıyor, Umut.. Başlarda sadece Bülent Ersoy’un kendisi gibi hissettiğini düşünürken, yalnızlık düşüyor aklına. Sonra anlıyor ki, hiç de yalnız değil. Tabii yaşamak, önce kendini anlamak, sonra bunu yakınlarına anlatmak hiç kolay olmuyor. Dışlanıyor, taciz ediliyor, hırpalanıyor fena halde. Ama yine de, o hep bildiğimiz translar gibi neşesini asla kaybetmiyor. Yaralandıkça, hayatı ti’ye almayı daha da iyi beceriyor.
Sumru Yavrucuk, birçoğumuza göre son dizileriyle değil de, Yabancı Damat dizisindeki rolüyle aklımıza kazınmış usta bir oyuncu. Bu oyunda da Ebru Nihan Celkan’ın metnine dört elle sarılmış, sadece oynamıyor, bir de yönetiyor oyunu. Tek kişilik bir oyunda, metinden aldığı güçle iyi de bir yönetmenlik denemesi olmuş diyebiliriz. Kimi zaman abartıya kaçtığını hissettiğimiz ama o abartıyı da tam noktasında yakalayıp toparlayan performansıyla uzun süre konuşulacak belli.
Annesini özlediği anlarda, devreye giren bir şarkı var ki, şarkının gerekli olup olmadığı tartışılabilir fakat iyi bir şarkıysa bu devreye giren, burada gerekliliğini bir kenara bırakabiliyoruz. Zira fonda, Bonobo’nun Black Sands’i eşlik ediyor Umut’a. Fonda titrek sesli bir transın, annesine duyduğu özlemin sözcükleri dökülüyor, gözyaşına varmadan yine keskin bir viraj ve neşeli anlara dönüş… Ayrıca oyunun tüm müziklerinde parmağı olan, Şirin Vatan ve Ceyda Pirali isimlerini görüyoruz.

Zaman zaman seyirciyle tatlı bir sohbete giren Sumru Yavrucuk, doğaçlama performansıyla da seyirciden tam not alıyor. Yavrucuk’un bu oyun için fiziksel olarak değişiminden de söz etmeden olmaz. Yüze botoks, takma dişler ve yoğun spor sonucu eksiksiz denebilecek bir dönüşümden söz edebiliriz.
Beden dili kullanımında İlyas Odman’la çalışmış Sumru Yavrucuk. Zaten bu alanda Türkiye’de çalışılabilecek nadir isimlerden Odman. Bu nedenledir ki Yavrucuk, hemen hemen her hareketi, üstüne yakışan bir biçimde sergiliyor. Nitekim bir kadının, bir transı canlandırması başlı başına zor bir iş. Oyunculuk becerisinin yanında beden dilinin de etkileyici olması gerek ki, karakter seyirciye ‘oyuncu’ gibi durmasın.
Son sözler, cesur oyun yazarı Ebru Nihan Celkan’dan olsun: “Dün de insandım, bugün de insanım. Sadece insanım. Beraber şarkı söylemek varken, dans etmek varken… Neden bunları giydiriyorsunuz bana? Neden beni hizaya çekiyorsunuz? Neden? Bak, gözlerim gözlerinden farksız, kahkaham şen şakrak… Ben Umut, sen?” Bu oyun insanlığımızın trans bir kadınla imtihanıdır…”
Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi
Yazan: Ebru Nihan Celkan
Yöneten ve Oynayan: Sumru Yavrucuk
Dramaturji: Sumru Yavrucuk-Onur Coşkun
Yönetmen Yardımcısı: Onur Coşkun
Mekan Tasarımı: Başak Özdoğan
Işık Tasarımı ve uygulama: İsmail Sağır
Müzik-Ses Tasarım: Berrak Artemiz
Efekt Uygulama: Onur Kiraz
Fotoğraf: James Hughes

Bu yazı Touch İstanbul Mart 2013 sayısında yayınlanmıştır.

28 Eylül 2012

Sezonun öne çıkan sergileri / ICE Ekim

Haber, Sanat, Sergi Yanıt yok
Yeni sezonun öne çıkan sergileri…
Deneyimin Ötesi


Deneyimin Ötesi / Pera Müzesi
30 Eylül’e kadar
“Deneyimin Ötesi” başlıklı sergide, İzmir’den Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nin resim, heykel, seramik, geleneksel Türk sanatları, tekstil ve moda tasarımı, sahne tasarımı, grafik, fotoğraf ve sinema gibi farklı sanat dallarından 85 genç sanatçının 150’yi aşkın eserlerini ülkemiz ve uluslararası sanat çevreleriyle buluşturuyor.

 

Adel Abidin / Üç Aşk Şarkısı 
Hamle / ARTER
4 Ekim – 18 Kasım
Başak Şenova küratörlüğündeki “Hamle”, 4 Ekim’de açılıyor. Şenova bu sergide, kendine özgü sinematografik bir dil geliştirmiş üç sanatçının işlerini bir araya getiriyor: Adel Abidin, Rosa Barba ve Runa Islam’ın film ve video çalışmalarının yer alacağı serginin kavramsal çerçevesi ve mekân tasarımı satranç oyununa göndermede bulunacak.
Hassan Khan / Blind Ambition

Hassan Khan Retrospektif / SALT Beyoğlu
21 Eylül – 6 Ocak
SALT Beyoğlu’nda açılacak Hassan Khan ise bu yıl katıldığı dOCUMENTA (13) dâhil olmak üzere uluslararası platformlarda tanınırlığı sürekli artan ve sıklıkla farklı ülkelerde özgün işlerinden oluşan performanslar düzenleyen Hassan Khan’ın ilk büyük kişisel retrospektif sergisi. Hassan Khan, Temmuz 2011’de SALT Beyoğlu Açık Sinema’da Superstructure (The Ammunition of the Nation) adlı bir performans gerçekleştirmişti. 
荣荣&映里Rong Rong&Inri,草场地 Caochangdi, Beijing 2006 No.3

İçsel ve dışsal dönüşüm: Çağdaş Çin sanatına bir bakış / İstanbul Modern
21 Eylül – 25 Kasım
İstanbul Modern, İçsel ve Dışsal Dönüşüm: Çağdaş Çin Sanatına Bir Bakış başlıklı sergiyle Türkiye ve Çin arasındaki diplomatik ilişkilerin 40. yılında Çin sanatının çağdaş örneklerine ev sahipliği yapıyor. Sergide geleneksel Çin kültürü ve felsefesi, yeni teknikler, çağdaş keşifler ve yenilikçi yaklaşımlarla tekrardan yorumlanıyor. İstanbul Modern’de düzenlenen serginin teması,  günümüz dünyasında geleneksel Çin değerlerinin içsel araştırması ve dışsal yansımasına odaklı dinamik bir denge ve kararlı bir tutumu ifade eden “içsel ve dışsal dönüşüm”.

Abdurrahman Öztoprak
Abdurrahman Öztoprak’ın Anısına / Proje 4L Elgiz Çağdaş Sanat Müzesi
20 Eylül – 1 Aralık
Abdurrahman Öztoprak’ın eserleri, sanatçının vefatının birinci yılında “Abdurrahman Öztoprak’ın Anısına…” adı altında sergileniyor. Küratörlüğünü Haşim Nur Gürel’in yaptığı sergi, açılışıyla eş zamanlı yayımlanan kitabında olduğu gibi sanatçının geometrik, yalın ancak lirik ayrıntılarla bezeli, ışıklı kurgularını özgün deneysel diliyle oluşturduğu son dönem eserlerine vurgu yapıyor.
Sergi aynı zamanda, az sayıda eser vermesiyle bilinen Abdurrahman Öztoprak’ın, sanat çevrelerinden uzak bir çeşit inziva hayatının içinde, müzikle, akılla ve duygularıyla gelişen sanatına yakından bir bakış sunuyor.
19 Temmuz 2012

KRONOTROP: Dünyanın kahvesi, en tazesi / Touch İstanbul Temmuz

Haber, Hayat Yanıt yok


Yokuş aşağı inerken önünden geçtiğimiz dükkanlar, eğer çok da ilginç değilse duraksamamıza neden olmaz. Galatasaray Lisesi’nin sokağından aşağı kendinizi bıraktığınızda rengarenk dükkanların arasından burnunuza daha önce hiç duyumsamadığınız bir kahve kokusu geldiyse, orada durup vakit geçirmenizi öneririz.

KronotRop, iki adımla içeri girip çıkabildiğiniz küçücük bir kahveci. Küçük ama içinde o kadar çok detay var ki, kahvenizi beklerken onları inceleyebilirsiniz. Mesela, duvara monte edilmiş masanın üzerindeki laptop sayesinde Google Maps’ten nerede olduğunuza bakabilirsiniz. İlk ipucundan tahmin edeceğiniz üzere, burası ağırlıklı olarak turistlere yönelik tasarlanmış. Kasanın önüne gelip sipariş vermek için başınızı kaldırıp menüye baktığınızda da bunu rahatlıkla anlayabilirsiniz, yiyecek-içecek alternatifleri sadece İngilizce.


Son yıllarda yurtdışında da yayılmaya başlayan ‘take away’ kahvecilerin Türkiye’deki ilk örneği KronotRop’ta, dünyanın dört bir köşesinden 30 çeşit kahve bulabiliyorsunuz. Yıllardır zincir kahve dükkanlarında içtiğiniz kahveleri unutun gitsin. Burada Finca David Vilca’nın çiftliğinden gelen çekirdekleri taze bir şekilde içebiliyorsunuz.

KronotRop’un kurucusu Çağatay Gülabioğlu, yıllara dayanan birikimi sonucunda burayı açmış. Buradaki kahvelerin en önemli özelliği çekirdeklerin taze olması ve fazla kavrulması. Bu detaylar kahveyle yakından ilgili olanlar için iştah kabartmış olabilir.

Gülabioğlu’nun, kahveyle ilgili araştırma yaparken karşılaştığı veriler çok ilginç: Örneğin, Türkiye’de bakıldığında çok içiliyor gibi görünen nescafe bile, kişi başına düşen miktara baktığımızda çok azmış. “Kahve kültürümüz yok zaten, çay ülkesi burası. O yüzden benim hedefim yabancılar,” diyen Gülabioğlu, bir atölye açıp orada işin inceliklerini öğretmeyi düşündüğü bir yer açmak istediğini söylüyor.

Kalbin en önemli özelliklerinden biri anlamına gelen ‘kronotrop’, kahveyi içer içmez iyi hissedenler için ideal bir isim olmuş. Sabah 09:00’a kadar gelenlerin yüzde 15 indirimle ödüllendirildiği KronotRop’a, yeni bir kahve deneyimi yaşamak için uğrayın.

KronotRop
Adres: Kuloğlu Mah. Yeniçarşı Cad. No: 5/b Beyoğlu
Tel: (0212) 249 92 71
Saat: 08:30 – 20:30
Lezzet: 5 yıldız
Ortam: 4 yıldız
Fiyat & Hizmet: 4 yıldız


Bu yazı Touch İstanbul Temmuz sayısında yayınlanmıştır.
Daha eski yazılar
Daha yeni yazılar

İçindekiler

Arşiv